![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirOCPbRC9YgRBJIpDaSJ-4JupR-xb07qmzv8tQrnmxB3o1ae0yx4hRgLemF3IbPnSltm9z6mNs5uPDArLDZmqx6TIJm8_QmT-nzQXZe1MSZd7PpBJwn2gMitynBKjF4GZnmzmwDQ7OJA8g/s400/2676497489_4ddd437dcc_m.jpg)
Τα υπέροχα φράκταλ του zero, εδώ!
«Θυμάμαι που πολλές φορές περνούσες τη μέρα σου αντιγράφοντας κείμενα που σου χρησίμευαν ως άμφια. Το προτιμούσες αυτό γιατί στη αντιγραφή η προσωπική συμβολή πρακτικώς περιορίζεται στον μόχθο, η συναισθηματική πράξη ανήκει σε άλλον. Έτσι κρατιόσουν σε απόσταση από τα γραπτά σου.... Τέτοιες φράσεις είναι σαν αποδημητικά πουλιά, έλεγες. Ανάλογα με την εποχή μεταφέρονται. Είναι λόγια του αέρα, φράσεις- μετανάστες. Φράσεις που ψάχνουν την τύχη του άλλου, κάθε φορά». ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Σελ. 87