![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4sr9HX5hkwp4-EHx5O22PAlWe5HppZIUv5mvxF8xkyL3-tZypYS4PxojXmfX-gBxllQjvK1Q2TELaig3FgxpNIfKamud_vfKl2chMSK9g0T6COvPVSQXElkGpzGFnEj7jhwl8NsH6fdoj/s400/thessalia+009.jpg)
Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΤΙΜΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
«Θυμάμαι που πολλές φορές περνούσες τη μέρα σου αντιγράφοντας κείμενα που σου χρησίμευαν ως άμφια. Το προτιμούσες αυτό γιατί στη αντιγραφή η προσωπική συμβολή πρακτικώς περιορίζεται στον μόχθο, η συναισθηματική πράξη ανήκει σε άλλον. Έτσι κρατιόσουν σε απόσταση από τα γραπτά σου.... Τέτοιες φράσεις είναι σαν αποδημητικά πουλιά, έλεγες. Ανάλογα με την εποχή μεταφέρονται. Είναι λόγια του αέρα, φράσεις- μετανάστες. Φράσεις που ψάχνουν την τύχη του άλλου, κάθε φορά». ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Σελ. 87
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου