«Όλα όσα δεν θυμόμαστε απομακρύνουν ακόμα πιο πολύ το παρελθόν μας. Το μέλλον μας σχηματοποιείται τόσο μ’ αυτά που ξεχνάμε, όσο και μ’ αυτά που επιλέγουμε να ξεχάσουμε».
Βρικολακιάζει το δικό μου παρελθόν εις το διηνεκές. Τώρα πια είμαι σίγουρος. Η δική σου Ξένια, πατέρα, σε μένα έφτασε Σαβίνα. Και η δική σου φωτιά, σαν παιδί αναγεννημένο μέσα απ’ τις στάχτες, νερό. Από τους ετερώνυμούς μου, ο Easy Rider, ο πιο κοντινός. Με το σημάδι της αμαρτίας στον ώμο μου και στον ώμο του. Ένα μικρό καφετί σημάδι σαν σπασμένη μικρή πεταλούδα ή σκορπιός.
Γεννημένος κι αυτός την ίδια μέρα. Ενδεκάτη Νοεμβρίου σαν τον Ντοστογιέφσκι. Σκορπιός.
Σελ. 211
Βρικολακιάζει το δικό μου παρελθόν εις το διηνεκές. Τώρα πια είμαι σίγουρος. Η δική σου Ξένια, πατέρα, σε μένα έφτασε Σαβίνα. Και η δική σου φωτιά, σαν παιδί αναγεννημένο μέσα απ’ τις στάχτες, νερό. Από τους ετερώνυμούς μου, ο Easy Rider, ο πιο κοντινός. Με το σημάδι της αμαρτίας στον ώμο μου και στον ώμο του. Ένα μικρό καφετί σημάδι σαν σπασμένη μικρή πεταλούδα ή σκορπιός.
Γεννημένος κι αυτός την ίδια μέρα. Ενδεκάτη Νοεμβρίου σαν τον Ντοστογιέφσκι. Σκορπιός.
Σελ. 211
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου