«Όποτε κοιτάζω λίγο πιο μέσα μου, η υψοφοβία μου υποτροπιάζει».
Το είχε επισημάνει εγκαίρως. Και τις απόφευγε αυτού του είδους τις κακοτοπιές. Τα κείμενα των άλλων αποτελούσαν γι’ αυτήν, ασφαλές έδαφος, πορτούλα μόνιμη στης ψυχής της τον παράδεισο. Γέφυρα γερή κι ασφαλή στο συλλογικό ασυνείδητο. Με το δικό της, καλά κλειδαμπαρωμένο.
«Ο άνθρωπος, μέχρι να δει το δικό του όνειρο, για χρόνια πολλά βλέπει τα όνειρα των άλλων…»
Ε, λοιπόν, η Σαβίνα προτιμούσε τα όνειρα των άλλων.
Σελ. 93
Το είχε επισημάνει εγκαίρως. Και τις απόφευγε αυτού του είδους τις κακοτοπιές. Τα κείμενα των άλλων αποτελούσαν γι’ αυτήν, ασφαλές έδαφος, πορτούλα μόνιμη στης ψυχής της τον παράδεισο. Γέφυρα γερή κι ασφαλή στο συλλογικό ασυνείδητο. Με το δικό της, καλά κλειδαμπαρωμένο.
«Ο άνθρωπος, μέχρι να δει το δικό του όνειρο, για χρόνια πολλά βλέπει τα όνειρα των άλλων…»
Ε, λοιπόν, η Σαβίνα προτιμούσε τα όνειρα των άλλων.
Σελ. 93
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου