ΥΓΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ:
Για σένα, αγάπη μου
Δεν μας άφησε, τελικά, η ζωή άλλα περιθώρια. Μας υποχρέωσε να ανταλλάσσουμε βιβλία, επιστολές και μέιλς σαν την Helene Hanff και τον παλαιοβιβλιοπώλη της.
Εντάξει, εκείνοι δεν είχαν τα μέιλς. Αλλά μη το θαρρείς ότι και για μένα υπήρξε εύκολο. Το πρώτο καιρό επιστράτευσα τους πάντες για να μπορέσω να σε διαβάσω. «Κινέζικα μου ‘ρχονται», σου ‘λεγα, και γελούσες. «Ποτέ δεν μιλούσαμε την ίδια γλώσσα» με πείραζες. «Πάντοτε», σου ‘λεγα. «Μονάχα που δεν το αποκάλυπτε ο ένας στον άλλον. Λες και ντρεπόμαστε».
Το πρώτο που πήρα από σένα ήταν ένα βιβλίο. Με υπογραμμισμένα – πάντα με μωβ στυλό- εκείνα που ήθελες να μου πεις. «Όταν σου έλεγα εγώ ότι είμαι ευαίσθητος, είσαι αναίσθητος», μου έλεγες. «Και ποιος σου είπα πως ένας «ευαίσθητος εαυτός» δεν είναι σκληρός; «Ο σκληρότερος!» επέμενες.
«Για να νιώσουμε το αίσθημα του γεγονότος, πρέπει κάτι στην καθημερινότητα να μας προκαλέσει έκπληξη και να πάρει μια σημασία που να το κάνει εξαιρετικό. Χωρίς έκπληξη, τίποτα δε θα αναδυόταν από την πραγματικότητα. Χωρίς ιδιαιτερότητα, τίποτε δεν θα έφτανε στη συνείδηση. Αν ένα κομμάτι πραγματικότητας «δεν ήθελε τίποτα να πει», δεν θα γινόταν ούτε καν ανάμνηση».
Εσύ, με πήγαινες από έκπληξη σε έκπληξη. Κι εγώ για πρώτη φορά, σου απαντώ- τολμώ να σου απαντώ με Πρεβέρ:
«Πήγα στην αγορά των πουλιών
Κι αγόρασα πουλιά
Για σένα
Αγάπη μου
Πήγα στην αγορά των λουλουδιών
Κι αγόρασα λουλούδια
Για σένα
Αγάπη μου
Πήγα στην αγορά των σιδερικών
Κι αγόρασα αλυσίδες
Για σένα
Αγάπη μου
Κι έπειτα πήγα
Στην αγορά των σκλάβων
Και σ’ έψαξα
Μα δεν σε βρήκα
Αγάπη μου».
«Για σένα αγάπη μου» είπα και το ‘στειλα.
«Αλλά εσένα δεν θα σε φυλάκιζα ποτέ» σου ‘γραψα.
Υπόγραψα Πρεβέρ.
Σελ. 190-191
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου