«Θυμάμαι που πολλές φορές περνούσες τη μέρα σου αντιγράφοντας κείμενα που σου χρησίμευαν ως άμφια. Το προτιμούσες αυτό γιατί στη αντιγραφή η προσωπική συμβολή πρακτικώς περιορίζεται στον μόχθο, η συναισθηματική πράξη ανήκει σε άλλον. Έτσι κρατιόσουν σε απόσταση από τα γραπτά σου.... Τέτοιες φράσεις είναι σαν αποδημητικά πουλιά, έλεγες. Ανάλογα με την εποχή μεταφέρονται. Είναι λόγια του αέρα, φράσεις- μετανάστες. Φράσεις που ψάχνουν την τύχη του άλλου, κάθε φορά».
ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Σελ. 87

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ 14



«Γράφω μπορεί και να σημαίνει «αμφισβητώ τη λήθη», «θέλω ν’ ακούτε τη φωνή μου», «επιδιώκω ν’ αφήσω το αποτύπωμά μου», «δίνω μορφή στο χάος», «αντιδικώ με την πραγματικότητα», «προσπαθώ να κατανοήσω όσα ζω», το σίγουρο είναι πως έχει νόημα όταν μας μαθαίνει πώς να είμαστε ο εαυτός μας. Όσες φορές μας βοηθά ή μας δίνει έστω την αφορμή να κοιτάξουμε σ’ εκείνο το κομμάτι της ζωής μας που είναι ορατό μονάχα από μας τους ίδιους. Το ίδιο το κείμενο μετά αποτελεί το δικό μας μπουκάλι στον ωκεανό.
Η χρήση ή μη ψευδωνύμου είναι τελικά συνάρτηση του γιατί γράφει κανείς».
Κι από κάτω η υπογραφή
Ζακ Πρεβέρ.
Σελ. 84

Δεν υπάρχουν σχόλια: