«Θυμάμαι που πολλές φορές περνούσες τη μέρα σου αντιγράφοντας κείμενα που σου χρησίμευαν ως άμφια. Το προτιμούσες αυτό γιατί στη αντιγραφή η προσωπική συμβολή πρακτικώς περιορίζεται στον μόχθο, η συναισθηματική πράξη ανήκει σε άλλον. Έτσι κρατιόσουν σε απόσταση από τα γραπτά σου.... Τέτοιες φράσεις είναι σαν αποδημητικά πουλιά, έλεγες. Ανάλογα με την εποχή μεταφέρονται. Είναι λόγια του αέρα, φράσεις- μετανάστες. Φράσεις που ψάχνουν την τύχη του άλλου, κάθε φορά».
ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Σελ. 87

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ 2



ΥΓΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ

Μυθιστόρημα

ΑΓΚΥΡΑ

«Τελικά είν’ ένας άνθρωπος που πηγαίνει αδιάκοπα
στη θάλασσα. Που αδιάκοπα έρχεται απ’ τη θάλασσα.
Ένας άνθρωπος που ολοένα
σώζεται από πνιγμό».

«Το νερό» Μανώλης Πρατικάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια: